Yine dolandı sözler birbiri arkasına,
Benden sıra isterler onlara kaptan olmak
İçin çoşkuyla dolmuş gözle bakarlar bana .
Benim beklemem onlar için korkuyla dolmak ,
Derler, bizi sabırla sınama O beklemez .
Coşkuyla akan nehir bend için ne düşünür?
Bazı sorular vardır senden cevap istemez ,
Çünkü cevabı için sözler ağızda yüktür.
İşte böyle hamallık için artık çok geç ,
Daha fazla yükseğe çıkmaksa sende gaye,
Elinde ve cebinde daha ne varsa vazgeç .
Gerçek bonkörlük budur gerisiyse hikaye .
Bundan sonra sözcükler korku verir mi bana
Kendiyle barışını konuşmadan yapana