İzmir’ de Arkhe Projesi için gittiğim kampta sabah erken saatte oldukça yavaş bir temposuyla
gülümseyerek koşan insanları görünce oldukça şaşırmıştım . İlk fırsatta merakımı gidermek için
onlarla sohbet ettim. Neredeyse hepsi doktorlardan oluşan bu ekipten yaptıkları bu “garip
görünümlü “ koşunun içeriğini ve nedenlerini ve de coşkusunu öğrenince hayret duygum oldukça
arttı. Onlar da bunu fark edip bana da öğrettiler. Çok şanslıyım ki grubun lideri Dr. Erk ÖZKAYA
kendi çevirdiği Prof. Hiroaki TANAKA’ nın “Yavaş Koşu”
İsimli kitabını da edindim .
YAVAŞ KOŞU hakkında oldukça kısa bir şekilde bilgi vermem gerekirse : Koşu sporunda
tempoyu belirleyen tek etken hız değildir, gülümsemeyi kaybetmemektir. Japonca’ da bunun adı
NİKO NİKO 🙂 hızıdır. Ayrıca bu etkinlik sosyal bir nitelik taşıdığı için yanımızdaki
arkadaşlarımızla sohbet edebilme hızında ya da daha aşağısında olmalıyız. Küçüklüğümden
beri hiç beceremediğim ve de hemen yorulduğum bir etkinlik olan koşu ilk defa İzmir ‘ de benim
kahkaha ve de sohbetin eşlik ettiği müthiş bir aktivite oldu. Ayrıca doğayı çok seviyorum . Açık
havada dostlarla ve de müzikle sabah yapılacak güzel bir koşu kadar daha eğlenceli ne olabilir.
Daha sonra düşündüm . Kendi ilimizde Kayseri’ de hiçbir koşu kulübü ve de etkinliği felan
yok . İlkini neden kurmayalım. Evet geç bile kaldık . İlginizi çekmişse sizleri de aramızda görmeyi
çok istiyoruz . NİKO NİKO 🙂