Neşe’ye Şarkı

Sevinç, güzelim kıvılcımı tanrıların, 

Cennetin kızı,

Yanıp tutuşarak çoşkunluktan 

Giriyoruz göklerdeki tapınağına senin .

Büyülerin birleştiriyor yeniden 

Zamanın kıyasıya ayırdıklarını;

Temiz kanatlarının süzüldüğü her  yerde

Kardeş oluverir bütün insanlar. 

Kim ermişse yüce mutluluğuna 

Bir dost ile dost olmanın, 

Kim kazanmışsa yüreğini soylu bir kadının, 

Evet , kim bu yeryüzünde, 

Bir cana canım diyebilmişse, 

Gelsin katılsın sevincimize !

Ama kim tadamamışsa bunu ömründe, 

Çekilsin gitsin aramızdan ağlayarak. 

Bütün varlıklar içer sevinci 

Doğanın memelerinden, 

Bütün iyiler , bütün kötüler 

Yürür, güller serpili yolunda sevincin. 

Öpüşleri verdi , asmayı verdi bize;

Ölesiye bağlı bir dost verdi. 

Şehveti en küçük solucana da verdi, 

Kerubi de verdi önüne Tanrı’ nın.

Sevinçle nasıl uçar güneşler 

Engin ovasında göklerin;

Koşun yolunuzda kardeşler sevine sevine , 

Zafere koşan yiğitler gibi. 

Milyonlarca insan kucaklayın birbirinizi , 

Bütün dünyayı sarsın öpüşmeniz;

Kardeşler , yıldızlı kubbenin üstünde 

İyi yürekli bir baba otursa gerek 

Yerlere kapanmıyor mu milyonlarca varlık ?

Koca dünya sezinliyor musun Yaradan’ı ?

Yıldızlı kubbenin üstünde ara onu , 

Yıldızların ötesinde, konağı orada olsa gerek . 

                    Johann Christoph Friedrich von Schiller